U wlotu w Rynek ulicy Sławkowskiej powstaje narożny dom, określany mianem „Ludwikowskiego”. W tym samym czasie wzniesiona zostaje kamienica od strony Rynku — zwana „Waytmanowską”, w formie murowanej wieży na planie kwadratu.

Wzmianka o mennicy, przejściowo funkcjonującej w narożnym budynku.

W tym okresie na rogu działa apteka „Pod Jeleniem”.

Trzy domy zajmujące teren dzisiejszej działki — włącznie z kamienicą „Żydowską”, usytuowaną w ciągu ulicy Sławkowskiej — zostają połączone (po uprzednim częściowym wyburzeniu) i nabudowane; powstaje okazały pałac miejski.

W nowo powstałym kompleksie otwiera podwoje zajazd „Pod Jeleniem”. Wśród gości pojawiają się m.in. Johann Wolfgang von Goethe czy car Mikołaj I.

Spadkobiercy właściciela sprzedają obiekt, odtąd na parterze prowadzona jest apteka „Pod Złotym Jeleniem”.

Remont, połączony ze zmianą dachu. Na elewacji pojawia się — to rozwiązanie zyskujące wówczas na popularności — balkon z żelazną balustradą.

Następuje przebudowa, nadająca budynkowi znany nam dziś kształt. Na fasadzie umieszczona zostaje płaskorzeźba przedstawiająca Anioła Stróża — w międzyczasie bowiem obiekt przeszedł w ręce Arcybractwa Miłosierdzia.

Adaptacja parteru na cele handlowe. Otwiera się księgarnia i „Ekspedycya pism periodycznych” S.A. Krzyżanowskiego, którą regularnie odwiedzał m.in. Henryk Sienkiewicz. Poza działalnością wydawniczą odbywają się koncerty i wystawy.

Niemcy konfiskują większość zbiorów Krzyżanowskiego, uznanych za „niebezpieczne”, następnie eksmitują księgarnię.

Księgarnia wraca na swoje miejsce — a po dwóch latach, w ramach państwowej kolektywizacji, zostaje przejęta przez „Dom Książki”.

Kolejne remonty, mniej lub bardziej powierzchowne; wreszcie gruntowne prace konserwatorskie.

Uruchomiona zostaje księgarnia muzyczna.

W wolnej Polsce księgarsko-muzyczne tradycje adresu podejmuje „Kurant”.

Powstaje UNA — koncertowa kameralna kluboksięgarnia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.